Wszyscy mniej więcej rozumiemy kim jest przedsiębiorca. To ktoś kto dostrzegając pewną szansę rynkową, podejmuje działania na rzecz stworzenia i rozwoju biznesu, ponosząc przy tym pewne ryzyko finansowe. Przedsiębiorca często daje z siebie 110% by stworzyć coś z niczego, po to by osiągnąć jakiś wyznaczony cel.
Autorzy książki “Life Entrepreneurs”, Christpher Gergen oraz Gregg Vanourek, zadali sobie pytanie co by było gdyby potraktować swoje życie, tak jak przedsiębiorca traktuje swój biznes. Przepytali około 55 osób, znanych i mniej znanych, z różnych dziedzin życia, różnych zawodów, o różnej gotowości do podejmowania ryzyka. Łączyło ich jedynie to, że stworzyli sobie niezwykłe życia. Z tych wywiadów okazało się, że proces tworzenia niezwykłego życia jest podobny do start-up’u biznesowego: identyfikacja potrzeby, dostrzeganie szansy rynkowej, tworzenie wizji, opracowywanie planu, szukanie wsparcia, podejmowanie działań, identyfikacja zagrożeń, adaptowanie podejścia w obliczu trudności, ocena efektów, modyfikacja podejścia i rozpoczynanie cyklu od nowa.
Przedsiębiorczość nie dotyczy – według autorów – jedynie obszaru biznesu. To raczej pewien sposób myślenia znajdujący zastosowanie w każdym aspekcie życia. Również życia osobistego. Dziś wielu z nas wpadło w pułapkę myślenia, że mamy ograniczony wybór. Możemy mieć albo nudną, niesatysfakcjonującą pracę, byle pozwalała “opłacić rachunki”, albo możemy prowadzić satysfakcjonujące życie, pełne spełnienia, realizacji marzeń.
Ale niektórzy zdecydowali, że nie mogą mieć satysfakcjonującego życia jeśli nie będą mieli satysfakcjonującej pracy. Postanowili coś zmienić. Nie czekali na jakieś szczęśliwe okoliczności, tylko nauczyli się tworzyć szanse sami dla siebie. Przełamali bariery myślowe, które sugerowały, że tylko niezwykłych ludzi stać na stworzenie niezwykłego życia.
Zbyt dużo w książce opowiastek o jej 55 bohaterach, by cytować tu na blogu poszczególne historie i case’y. Podzielę się z Wami za to ciekawym modelem 4 wzorców życia, który poznałem dzięki tej książce.
Życiowa przedsiębiorczość wymaga dwóch czynników: napędu (z ang. drive), czyli pasji, motywacji, chęci osiągnięcia czegoś oraz kierunku (z ang direction), czyli siły, która popycha nasz napęd do pożądanego celu. Osoby z silnym poczuciem kierunku są w stanie stworzyć dokładne wizje tego co chcą w życiu osiągnąć.
Osoby, które mają niskie zasoby zarówno napędu jak i kierunku to dryfterzy, którzy tak jak rozbitkowie na morzu płyną tam gdzie ich poniesie fala czy wiatr. Płyną z falą, nie mając pojęcia dokąd zmierzają. Przy dużej dozie szczęścia mogą nawet mieć ciekawe przygody po drodze życia, ale nie mają na to większego wpływu.
Osoby, które mają poczucie kierunku, ale nie mają (lub jakoś straciły) napęd, to pasażerowie. Stają się nimi często w wyniku przejścia jakichś kryzysów ze zdrowiem, utratą kogoś bliskiego czy utratą pracy. Część po prostu dlatego, że kiedyś zdecydowała, że realizację swych marzeń odłożą “na później”.
Poszukiwacze z kolei mają wystarczająco dużo napędu, ale jeszcze nie odkryli portu, do którego chcą zawitać. Szukają to tu, to tam i nie mogą się ciągle zdecydować. Nawet jeśli odnoszą jakieś sukcesy, to nie wiedzą “co dalej”.
Kapitanowie to ci, którzy wiedzą dokąd chcą dopłynąć w życiu i na dodatek mają wystarczająco dużo napędu by tam dotrzeć. Przejmują kontrolę nad swoim życiem i kierują z determinacją w kierunku odległych horyzontów. Często cele, do których zmierzają są większe od nich samych.
A Ty kim jesteś? Nie przejmuj się jeśli nie jesteś jeszcze kapitanem. Zresztą prawda jest taka, że nie wszyscy są kapitanami we wszystkich aspektach swojego życia. W niektórych sferach możemy wyjawiać więcej napędu czy kierunku, a w innych mniej. Dodatkowo, w życiu pojawia się sezonowość – czasami dobrze jest sobie podryfować i cieszyć się podróżą. Czasami wiejące wiatry życia wymagają byśmy przeszli do innego wzorca po to by się zastanowić, odnowić czy wręcz by się odkryć na nowo.
Zostań życiowym przedsiębiorcą i stwórz sobie życie jak marzenie. Trzymam życzliwie kciuki.
“Life Entrepreneurs. Ordinary People Creating Extraordinary Lives”, Christopher Gergen, Gregg Vanourek, Josey-Bass, San Francisco, 2008
7 Responses
Fajny, motywujący wpis. Myślę, że najważniejsze to zdać sobie sprawę na którym etapie się jest – bo już samo to znaczy, że człowiek zastanowił się nad tym i nie chce ślepo iść gdzie życie poniesie. Później zostaje już tylko praca nad sobą i ‘sky is the limit’ :)
Naprawdę fajny wpis! Patrząc po klasyfikacji – ja chyba jestem poszukiwaczem, bo mam dużo chęci, ale wciąż – nie do końca jasny kierunek:)
Jacku, dzięki za odwiedzenie fridomii oraz za Twój komplement. Twój wpis natknął mnie kolejną myślą, a w zasadzie to pytaniem.
Jak sądzisz (jak sądzicie Fridomiaczki) czy łatwiej jest określić swój kierunek? Czy też łatwiej zmobilizować napęd?
Sławku, takie wydarzenia jak kongres i dzielenie się wiedzą zdecydowanie dają nam “napęd”. Za co wielkie dzięki :) Podobnie jak własne sukcesy, krok po kroku coraz większe.
Co do kierunku: każdy chyba intuicyjnie czuje, w którą stronę go ciągnie i dlaczego. W czym jest dobry, a co go mniej interesuje. Wydaje mi się, że nasz cel określają nasze cechy i pragnienia, których powinniśmy być świadomi. Jeśli kierunek jest określony, to łatwiej o napęd. Moim zdaniem trudniej jest trochę wtedy, kiedy ten napęd jest, ale nie wiadomo dokąd ma nas zaprowadzić ;)
Dzięki Dorota, rzeczywiście ja też dostałem napędu podczas Kongresu. Nie chcę brzmieć jak jakiś nawiedzony mówca motywacyjny, ale zgadzam się z Tobą, że najtrudniej o “kierunek”. Jeśli wizja jest wystarczająco klarowna i atrakcyjna, to napęd sam się wytworzy:-)
Powodzenia w definiowaniu Twojego !
Potraktować swoje życie, tak jak przedsiębiorca traktuje swój biznes – popieram w 100%. Jak ktos chce taka metode zastosowac to polecam ksiazke : “Business Model You” – swietny podrecznik do takiego podejscia do zycia.
Joasiu, dzięki za rekomendację. Zamówię wkrótce tę książkę.