Wielkanoc już za pasem, a u mnie lekka zmiana planów. Jak pisałem niedawno w TYM poście, planowałem dzisiaj rozpocząć dwutygodniowy trekking po ukraińskich, słowackich i polskich Bieszczadach. Niestety „podła” korporacja odwołała mojej partnerce pierwszy tydzień urlopu, zostawiając nas z biletem w jedną stronę do Lwowa (i to bez rekompensaty – taki work-life balance ;)

Niezrażeni stwierdziliśmy, że trekking się odbędzie, ale w majówkę, startując od strony polskiej (po drodze będą jeszcze skoki spadochronowe w Piotrkowie Trybunalskim – wygląda to mniej więcej TAK =).

Prace nad książką „Mity inwestowania w nieruchomości na wynajem” wrą pełną parą, ale czasami pracę można połączyć z przyjemnością – ja w ten weekend moje biuro urządziłem w skałach, rozbijając namiot w Dolinie Będkowskiej. Przy okazji naszła mnie refleksja na temat mitu „pracy zdalnej”.

Sporo osób z którymi pracuję, a zwłaszcza osoby noworekrutowane, pytają, czy mogą pracować jeden dzień w tygodniu z domu. Na pytanie co jest nie tak z pracą w biurze dostaję odpowiedź, że jest zbyt głośno i nie można się skupić. Na moje stwierdzenie, że przecież zadania tej osoby to współpraca z innymi osobami w biurze, nie dostaję konkretnej odpowiedzi.

Poniedziałek natchnął mnie tym, że wolałbym zamiast otwierać laptopa w pracy, być gdzieś hen daleko w świecie, najlepiej podróżując! (cóż, nie można cały czas zajmować się Mzuri… Sorry Sławek =) Pewnie nie jestem sam z taką myślą, a większość osób rozpoczynających tydzień drogą do pracy walczy z myślą „nienawidzę poniedziałków” – wyjątkiem są pewnie wolni finansowo =) Ale skąd w nas ta potrzeba podróżowania, a wręcz ucieczki, często za granicę? Ano, pomyślałem, chyba jest tak, że to nie pobyt poza miejscem zamieszkania tak nas uszczęśliwia, tylko aktywności jakie z reguły wykonujemy w wolnym czasie, przy czym podróż (i urlop) daje nam zwiększoną dawkę tych aktywności. Ciekawe jaki byłby ich katalog – moje przykłady poniżej, ale może dodacie swoje w komentarzach?

Według Wikipedii, obywatelstwo to przynależność osoby do określonego państwa, na mocy której jednostka ma określone prawa i obowiązki wobec państwa, a państwo – analogicznie – ma obowiązki i prawa wobec jednostki. Uniwersalna Deklaracja Praw Człowieka ONZ wymienia „obywatelstwo” oraz wolności i prawa jakie z niej wynikają jako jedno z podstawowych praw człowieka i ONZ dąży do zniesienia sytuacji bezpaństwowości.

Okres okołosylwestrowy spędziłem, drugi rok już z rzędu, w Tatrach. Celem nie było odsłuchanie Sławomira na Równiach Krupowych (choć kusiło), tylko aktywny wypoczynek. Pierwszy raz miałem okazję wypróbować skitury lub po naszemu narty z fokami. Przednia rozrywka – jest ciepło (ponieważ podchodzenie jednak wymaga sporo wysiłku), nie trzeba się oglądać na kolejki do wyciągu (możemy iść szlakami, na dziko, a nawet podchodzić obok klasycznego stoku), ani też płacić za skipass (dość kuszące na okres wolności finansowej =). Nic dziwnego, że na Kasprowym obecnie więcej spotkać można skiturowców, niż narciarzy klasycznych, a wypożyczalnie pękają w szwach (z dwa razy wyższymi cenami)! Na za rok pewnie będzie połączenie skiturów ze wspinaczką w lodzie.