Od blisko tygodnia jestem w Rosji. Przyjechałem tu samochodem przez Litwę, Łotwę i Estonię do Sankt Petersburga, by obejrzeć kilka meczów tegorocznego Pucharu Konfederacji Rosja 2017. Puchar Konfederacji to piłkarski turniej z udziałem aktualnych mistrzów poszczególnych kontynentów oraz mistrzów świata, a także gospodarza najbliższych mistrzostw świata w piłce nożnej. Odbywa się od relatywnie niedawna.

Mecze, które widziałem

Jak dotąd widziałem już 3 mecze. Rosja – Nowa Zelandia (2:0) w St. Petersburgu; Portugalia – Meksyk (2:2) w Kazaniu (moja pierwsza wizyta w tym mieście) oraz wczoraj mecz Australia – Niemcy (2:3) w Soczi (byłem już tu kiedyś raz, w 2014, podczas Zimowej Olimpiady). Tak więc były to 3 mecze, w trzy kolejne dni, w trzech różnych miastach. W sumie aż 11 goli w trzech meczach więc średnia bliska 4 goli na mecz. Oby tak dalej:-)

Oto treść maila, który otrzymałem dziś rano od Sandry i Adama. Trzymam życzliwie kciuki za ich przedsięwzięcie.

Sandra, Adam, jeśli zaglądacie czasami na fridomię, to dawajcie proszę od czasu do czasu znać jak postępy Waszego projektu. Cieszę się, że byłem dla Was jedną z inspiracji i dziękuję Wam za to, że zechcieliście mi o tym powiedzieć. To bardzo miłe. Dalekich podróży oraz sukcesów i wolności finansowej! !Buen viaje en Mexico!!! !Mucha suerte!

Długi weekend majowy spędziliśmy głównie w Rumunii (było tam o wiele cieplej niż w Polsce:-). Pojechaliśmy tam samochodem przez Lwów i wjechaliśmy od strony Bukowiny – pięknej wiejskiej krainy z wieloma elementami polskości oraz sławnymi na cały świat monastyrami i kościołami, których zewnętrzne ściany pokryte są bajecznie kolorowymi freskami. Później była Mołdawia. Wraz z Transdniestrzem, które w porównaniu do mojej pierwszej wizyty jakieś 13-14 lat temu bardzo się zmieniło na plus. Tiraspol wygląda tak jak miało chyba wyglądać w zamyśle komunistów wzorcowe sowieckie miasteczko – dość biedne, ale wszędzie czysto i bardzo schludnie. Wygląda o wiele lepiej niż większość rosyjskich miast jakie do tej pory widziałem, choć zabytków do zwiedzania i podziwiania nie ma tam wiele lub wcale.

Pocztówki są chyba niemal tak stare jak poczta. Te pierwsze były chyba ręcznie rysowanymi widoczkami przedstawiającymi największe atrakcje danego miasta lub regionu. Wysyłało się je jako pozdrowienia – o wiele mniej intymne niż listy, które dla zabezpieczenia ich treści były nawet lakowane i stemplowane unikalną pieczęcią. Pocztówki za to nie skrywały swojej treści przed oczami postronnych.

Gdy nastała era masowej turystyki, pocztówki wysyłano po to by pochwalić znajomym czy rodzinie dokąd to się wyjechało. Po to by im też pokazać, że się o nich myślało nawet będąc gdzieś daleko. Po to by się z nimi podzielić pięknem zwiedzanych miejsc.

Jestem znów w Polsce. Jest zimno, pochmurno, szaro-buro i deszczowo. Aż trudno uwierzyć, że ponoć  jeszcze tydzień-dwa temu temperatury sięgały tu 20 st C i nawet więcej. Mam nadzieję, że wkrótce powróci prawdziwa wiosna. Wróciłem z Kenii, gdzie właśnie zaczęła się pora deszczowa, więc w sumie szok termiczny mógłby być dla mnie jeszcze większy. W Nairobi temperatury spadły ostatnio do 20 st C.