Adam poruszył ostatnio bardzo ciekawy wątek (dzięki Adam). Postanowiłem zrobić z niego oddzielny wpis, licząc na to, że zechcecie się podzielić swoimi przemyśleniami i tym samym pomóc stworzyć katalog rzeczy do przygotowania się na wypadek zaistnienia nieprzyjemnych okoliczności życiowych. Swoiste repozytorium wiedzy. Wiadomo, życie jest trudne, przynosi też wiele nieszczęść, a my ludzie mamy tendencję do skupiania się jedynie na tych przyjemnych stronach życia. Warto się przygotować do wszystkiego co życie nam przyniesie – przyjemnego oraz mniej przyjemnego, a nawet bolesnego.

———————————-

Oto komentarz Adama, który zapoczątkował nowy wątek (duże dzięki Adam, do zobaczenia w Szanghaju wkrótce:-)

Witajcie,

Języki obce są moją pasją. Nie do końca wiem skąd się to u mnie wzięło, ale chyba źródłem tej pasji była moja rodzina. Moi Dziadkowie poznali się w trakcie Drugiej Wojny Światowej gdy oboje przymusowo pracowali u niemieckiego bauera. Czasami w domu, dla żartów lub by ukryć jakąś informację przede mną, rozmawiali ze sobą po … niemiecku. Moja Mama poznała mojego Tatę dlatego, że studiowała orientalistykę (czyli różne zapomniane języki, m.in starą grekę, język używany w Etiopii przed amharskim oraz swahili). Wykładowca swahili zaprosił mojego Tatę na kilka zajęć jako native speakera i tak się spotkali moi rodzice. Sam Tata znał biegle 5 języków. W kilku innych potrafił się jako tako dogadać. Moi kuzynowie w Kenii też znali po kilka języków każdy. Można powiedzieć, że wychowałem się w rodzinie poliglotów.

Oto wiersz, który w Kenii jest bardzo dobrze znanym tekstem modlitewnym.  Wydrukowany tekst często można znaleźć nad biurkami urzędników, w pokojach nauczycielskich, nad biurkami w domach. Gdy miałem 14-16 lat, zrobił na mnie ogromne wrażenie. Jego tekst (w wersji angielskiej) znałem na pamięć.

Teraz – z perspektywy minionych lat – z pewnym zaskoczeniem, dostrzegam  jak wiele z jego wskazówek stało się moimi osobistymi wartościami. Polecam ten wiersz/tę modlitwę również Wam.

Dezyderata

Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu, pamiętaj jaki spokój może być w ciszy.

Tak dalece jak to możliwe, nie wyrzekając się siebie, bądź w dobrych stosunkach z innymi ludźmi.

Jak może część z Was wie, już za kilkadziesiąt godzin stuknie mi okrągła 50-tka. Nie wstydzę się swojego wieku, nie rozumiem dlaczego tak wielu Europejczyków (i jeszcze więcej Europejek) ukrywa swój wiek i nie boję się starości. Z drugiej strony, taka okrągła rocznica skłania ku rożnego rodzaju refleksjom. Jeśli pozwolicie, podzielę się z Wami w najbliższych dniach kilkoma z nich.

Pierwszy odcinek tej nowej serii na łamach fridomii – Interpretacja snów. Jeśli chcielibyście mi podpowiedzieć jakieś aspekty, które warto bym porównał dziś do stanu sprzed 25-45  lat, to podzielcie się proszę tymi sugestiami. Zobaczymy jak rozwinie się nasza nowa seria wpisów:-)

Jakiś czas temu opracowałem własną teorię. Teorię Czterech Pór Życia. (Uwaga: to będzie kolejny bardzo długi – niestety – wpis. Chcę się pochwalić jedyną moją autorską teorią. Wymyśloną już ładne kilkanaście lat temu). Otóż…