Osiągnąłem wolność finansową dzięki inwestowaniu w mieszkania na wynajem,

Pierwsze swoje mieszkanie na wynajem kupiłem w 1998 roku, gdy nie było jeszcze w Polsce kredytów hipotecznych ani żadnych książek nt inwestowania w mieszkania na wynajem, żadnych źródeł wiedzy. Pracując w Andersenie, a potem w Deloitte) systematycznie oszczędzałem, żyjąc PONIŻEJ swoich możliwości finansowych. Nie dziadowałem, tylko po prostu nauczyłem się nie kupować czegoś (duży dom, prestiżowy i drogi samochód czy zegarek, drogie wakacje w sieciowych hotelach) tylko dlatego, że mnie na to stać.

Na prośbę Piotra z Anglii, zamieszczam opis mieszkania, które kupiłem na przełomie stycznia i lutego br. Wystąpiłem w roli rezerwowego kupującego, bo jedna z Klientek Mzuri, która była już zdecydowana kupić mieszkanie, musiała się wycofać z powodów technicznych (przelew z banku w Portugalii nie dotarłby na czas).

Mieszkanie to kawalerka (21 m.kw) na katowickim Załężu, kilka przystanków tramwajowych od Dworca PKP i rynku starego miasta. Jest to dzielnica familoków, czyli stuletnich, poniemieckich bloków dla górników i choć dziś miejscami jest mocno zaniedbana, widzę w niej ogromny potencjał. I tanie mieszkania, bo Ślązacy prędzej pukną się mocno w głowę kilofem, niż zainwestują w Załęże czy w Zawodzie. A to tworzy okazje dla takich obcych jak ja, co to nie wiedzą, że na Załężu po prostu „się nie inwestuje”. Uff, widzicie zdradzam kolejne swoje „sekrety”:-)

W zglobalizowanej gospodarce, Polacy i Polki coraz częściej wyjeżdżają za granicę. Na kontrakt dla dużej międzynarodowej korporacji. By poszukać zwykłej pracy w lepiej płatnym kraju. Po to by poduczyć się angielskiego lub innego języka. W roczną podróż dookoła świata. Do męża cudzoziemca (rzadko- nie wiem czemu – spotykam się z sytuacją, w której to Polak poślubia cudzoziemkę:-). Bo się obrazili na zbyt wysokie podatki w Polsce. Z innych przyczyn.

Składają wymówienie w swojej dotychczasowej pracy. Sprzedają swoje samochody. Zbędną odzież oddają do PCK. Książki do pobliskiej biblioteki. Stare zdjęcia i inne pamiątki oddają na przechowanie swoim rodzicom. Powstaje pytanie co zrobić ze swoim mieszkaniem?

Podczas licznych prezentacji czy spotkań otrzymuję często pytanie: „OK, rozumiem tę ideę wolności finansowej i inwestowania w nieruchomości na wynajem. Ale co zrobić z najemcą, który nie chce się wyprowadzić z mieszkania? Jak się go pozbyć?”. Ludzie postrzegają ten problem jako podstawową barierę na drodze do wolności finansowej. Gdy tłumaczę, że niesłusznie, to nie do końca dają się przekonać.

Często nie pomaga to, że mówię, że nie mieliśmy żadnych trudnych, niemożliwych do rozwiązania przypadków. A mamy już skumulowane ponad 1000 mieszkaniolat doświadczenia w najmie (chodzi o to, że posiadając 1 mieszkanie, po 12 miesiącach zdobędziesz rok doświadczenia w najmie; Mzuri zarządza 300 mieszkaniami, więc po 12 miesiącach zdobędzie aż 300 mieszkanio-lat doświadczenia!!! :-)  Dyskutanci dalej drążą: „no tak, ale jak się wprowadzi małżeństwo z małym dzieckiem….” I wtedy sięgam do najtrudniejszego jak dotąd przypadku z życia firmy Mzuri.

Otrzymałem mailowo od Przemka z Frankfurtu (dzięki Przemku!) kilka zaobserwowanych przez niego trików na tanie odświeżenie mieszkania na wynajem z prośbą do Was o podzielenie się Waszymi sposobami.