Bogactwo słowiańskich języków

Podczas studiów miałem dobrego kolegę z Tanzanii, mieszkaliśmy w tym samym akademiku. Zawsze pogodny, uśmiechnięty, wyluzowany. Adam należał do kategorii wiecznych studentów i gdy ja zaczynałem na pierwszym roku studiów, to on już był chyba na 4-tym lub może nawet piątym, ale gdy ja kończyłem, to okazało się, że Adam był wówczas, po pięciu latach moich studiów, chyba na roku … trzecim. Nauka nie szła mu łatwo. Ale to raczej nie ze względu na trudności językowe. Adam świetnie mówił po polsku. Był wręcz zafascynowany bogactwem języka polskiego. “Jakie bogactwo masz na myśli Adam” – dopytywałem go. “To proste – wyjaśnił – ile znasz przękleństw w języku swahili” – zapytał mnie. Znałem tylko jedno-dwa. “A widzisz, kontynuował, a jak Polak przytnie sobie palca, to ile ich jest w stanie wykrzyczeć jedno po drugim?!”. Rzeczywiście przekonał mnie.

Adamowi słabo szła nauka na SGH, bo wolał doskonalić swoją znajomość niuansów języka polskiego z kumplami z akademika. Przy kieliszku.

Dziś wspominam mojego starego kumpla Adama, bo otrzymałem maila bardzo okrężną drogą bo aż z Australii choć materiał ma – sądząc po zdjęciach – rodowód rosyjski. Dostałem mailem doskonałą prezentację o tym jak pijemy. Alkohol.

Lekarz pije na zdrowie; matematyk – na potęgę; grabarz – na umór; ornitolog – na sępa; poborowy – na krzywego ryja; bankowiec – na kredyt; polarnik – na zimno; pediatra – po maluchu; aptekarz – po kropelce; filozof – po namyśle; krawiec – po naparstku; syndyk – do upadłego; fryzjer – do lustra; nurek – do dna; anestezjolog – do utraty tchu; Kuba – do Jakuba, a Jakub – do Michała; perfekcjonista – raz a dobrze; kamerzysta – aż mu się film urwie; tenisista – setami; bliźniak – po brudziu; nocny stróż – w ciemno; ichitiolog – pod śledzika; pilot – jak leci; kolarz – w kółko; higienistka – tylko czystą; gastryk – żołądkową gorzką; lunatyk – księżycówkę; mechanik – z gwinta; medyk sądowy – upija się w trupa; hydraulik – z grubej rury; woźnica – wali końską dawkę; stolarz – wali klina; żołnierz – strzela lufę; sprzedawca paliw – wali w gaz; rolnik – nawala się jak stodoła; pilot Luftwaffe – jak Messerschmidt; stręczyciel (jak mu się uda) – w cztery dupy; wędkarz – zalewa robaka.

I kto powiedział, że my Słowianie nie jesteśmy kreatywni? Pijemy na tyle różnych sposobów. Mam nadzieję, że jednak teraz, w sezonie komunijnym zachowacie jednak nieco umiaru:-))) Na zdrowie!!! (teraz wreszcie zrozumiałem dlaczego każdy Polak zna się na zdrowiu:-)

A może macie jeszcze jakieś dodatkowe kreatywne propozycje?  Przesyłajcie proszę. Stworzymy Wielki Leksykon Okazji i Technik Picia.

Kilka dodatkowych propozycji ode mnie: tchórz – dla kurażu; tłumacz – dla rozwiązania języka; policjant – na służbie; ksiądz – po kolędzie; nieśmiały – dla podtrzymania razgawora;  ortopeda – na lewą nóżkę; rencistka – dla krążenia; zmarźlak – na rozgrzewkę; marketingowiec – z dubeltówki; strażacy – wiadrami; muzyk – dla zagłuszenia ciszy; koneser – by się otrząsnąć; dobroduszny – bo rybka lubi pływać; przedszkolanka – upija się jak bączek; dorosły – jak dziecko; Kowalski – jak podolski złodziej; kulturysta – a ze mną się nie napijesz?!; cwaniak – za kołnierz; kolejarz – bo to jego kolejka; harcerz – bo wszyscy harcerze; inwestor – aż do zwrotu:-(

Pamiętam też, jak raz kiedyś na wiejskim weselu, jeden z biesiadników zachęcał mnie do picia – “Sławek, spokojnie jeszcze możesz. Uszami Ci się jeszcze nie wylewa”. Miał rację, ale czułem, że jemu już się zaraz zacznie.

Bogactwo języka polskiego jest – jakby to powiedział Adam – nie do przepicia:-)