Dziś rano zamarłem gdy kolega powiedział mi o tym, że nie żyje dr Jan Kulczyk, będący od 2002 na topie list najbogatszych Polaków. Zmarł w wyniku powikłań pooperacyjnych.
Jak widać, ogromny majątek (w przypadku najbogatszego Polaka szacowany na ponad PLN 15 mld złotych) i dostęp do najlepszych lekarzy nie chroni nikogo przed śmiercią. W jej obliczu, wszyscy jesteśmy równi. Po naszej śmierci – wiedziały to już nasze prababcie – majątku do grobu ze sobą nie weźmiemy. Nie majątek jest zatem w życiu najważniejszy (nie twierdzę, że był najważniejszy dla dr. Jana Kulczyka) i to dlatego warto byśmy żyli godnie, uczciwie, z szacunkiem dla innych, nieśli im pomoc tam gdzie jest to możliwe. Warto byśmy odkryli naszą życiową misję i z zapałem i determinacją ją realizowali w naszym codziennym działaniu. Warto byśmy też żyli pełnią życia – oddychali pełnymi płucami, wypełnili sobie życie ciekawymi aktywnościami, otaczali się pięknem i dobrymi ludźmi.
W Europie XXI wieku, śmierć w wieku 65 lat, to śmierć zdecydowanie przedwczesna, tragiczna. Jan Kulczyk z pewnością miał jeszcze mnóstwo niezrealizowanych planów, zamierzeń, wizji. Mógł jeszcze wiele dobrego uczynić dla swoich najbliższych – rodziny, współpracowników, przyjaciół i znajomych; dla klientów, dostawców, partnerów biznesowych swoich firm; dla beneficjentów jego działalności charytatywnej; dla innych osób, które Go otaczały i na które miał wpływ. Mógł pozostać inspiracją dla tysięcy młodych polskich przedsiębiorców.
Najbliższym dr. Jana Kulczyka – wyrazy głębokiego współczucia.
11 Responses
Zupełnie na marginesie – warto poprawić kropki. Chodzi mi o skrót “dr”. W mianowniku nie używamy kropki i piszemy “dr Jan Kulczyk. Natomiast w innych przypadkach (tam gdzie pełne słowo doktor nie kończy się na “r” tylko inną literką), kropkę należy postawić.
Przykładowo:
– w tytule powinno być “Nie żyje dr Jan Kulczyk” (bez kropki)
– potem w tekście: “był najważniejszy dla dr. Jana Kulczyka” albo można bez kropki ale trzeba dodać literkę “a”: “był najważniejszy dla dra Jana Kulczyka”
– “Najbliższym dr. Jana Kulczyka” albo zamiennie “Najbliższym dra Jana Kulczyka”.
Robert, dzięki. Od 50 lat władam językiem polskim, ale jak widać wciąż mam braki:-(
A swoją drogą, to my Polacy potrafimy sobie komplikować życie. Widać to nawet po naszym języku:-)
To smutne. Byl wizjonerem i genialnym biznesmenem. Zmarl w wieku 65 lat, w tradycyjnym rozumieniu tego slowa, nie dozylby emerytury……
Na pewno to smutne, kiedy ktokolwiek umiera zwłaszcza jeżeli dzieje się to w nagłych i nieprzewidzianych okolicznościach.
Interesuję się trochę polityką i jak doszły do mnie wieści o tym że Kulczyk nie żyje to pierwsze pytanie jakie mi się w głowie nasunęło, to że komuś zaszedł za skórę i niestety musiał pożegnać się z tym światem. Może jest to taka teoria spiskowa ale w otoczeniu upadającej III RP wszystko może się zdarzyć. Miał kasę, najlepszych specjalistów na zawołanie i poumawiane spotkania już na drugi dzień po zabiegu. Chyba za dużo wiedział i mógł komuś zaszkodzić i podobnie jak Lepper pożegnał się z życiem nagle.
Co o tym sądzicie?
Piotrze, osobiście nie wierzę w tego typu scenariusz. Pewnie służby specjalne mają w Polsce (i nie tylko) dużo większą władzę niż nam szarakom może się wydawać wyobrażalnym, ale jednak Polska to nie Rosja, a po drugie czy ich macki sięgnęłyby aż Wiednia? Według mnie, śmierć jest po prostu zwykłym elementem życia, takim samym jak narodziny, pierwszy samodzielny krok, mutacja głosu, pierwsza miłość, pierwsza praca, wyprowadzka z domu rodzinnego, kłótnia i pogodzenie się, siwienie lub wypadanie włosów, pierwsza zmarszczka, narodziny pierwszego dziecka, śmierć kogoś bliskiego, itp. A śmierć dr. Jana Kulczyka – choć przedwczesna – taką samą śmiercią jak śmierć 1000 innych Polek i Polaków tego dnia (bo chyba tyle osób umiera w Polsce każdego dnia)
Ja też nie wierzę w takie teorie spiskowe, ale zwróćcie uwagę, że nazwisko Kulczyka pojawiło się ostatnio przy aferze podsłuchowej – miał zostać nagrany z jakimiś politykami jak rozmawia o prywatyzacji Ciechu i miał być niedługo przesłuchany w prokuraturze w tej sprawie.
Mi osobiście nie wydaje się możliwe, żeby tak inteligentny i przebojowy człowiek chciał teraz nagle robić jakiekolwiek przekręty… Po co mu to by było?
Krótko mówiąc – pracował aż do śmierci, czyli spełnił sen polskich polityków ;-)
Jeszcze tytuł został do poprawienia (kropka) ;-))
Robert, dzięki. Zaraz poprawię:-) Dzięki.
Trudno zaakceptować, że ludzie odchodzą – szczególnie, gdy przedwcześnie. Pan Kulczyk był jednym z nielicznych bogaczy, którego lubiło się za to kim był, a nie ile miał.
Życzmy sobie takiego traktowania i zasłużenia na nie poprzez ciężką pracę i naturalną chęć pomagania innym.
Masz rację, Sławku, należy żyć pełnią i dążyć do doskonałości :-) Wciąż wiele możemy się nauczyć, wiele osiągnąć i wiele z siebie dać.
Jan Kulczyk zostawił po sobie ślad wielkiego i mądrego człowieka – to więcej niż bogactwo.
“Na podsumowanie jego aktywności biznesowej pewniej przyjdzie jeszcze czas. Dziś trzeba wspomnieć, że straciliśmy nie tylko ważnego animatora polskiej obecności na rynkach międzynarodowych, ale również wybitnego społecznika i filantropa. Wspierał nie tylko klasztor Paulinów na Jasnej Górze i Muzeum Żydów Polskich Polin. Był niemal wyłącznym sponsorem PKOl.
Poświęcał pieniądze na cele humanitarne i edukacyjne. Był obecny na wielu seminariach i konferencjach poświęconych gospodarce, pracy i ideom, wiele z nich bez jego wsparcia by się nigdy nie odbyło. Myślę, że wytyczył czytelny szlak dla swoich następców, że pieniądze, te małe i te największe muszą służyć ludziom. Odszedł w sposób szokująco niespodziewany. Nie wiem, czy zostawił formalny testament. Nie ma to dla mnie zresztą znaczenia, bo prawdziwie ważnym testamentem jest upowszechniony przez niego wzór aktywności społecznej. Wierzę, ze narodzili się już ci, którzy pójdą jego śladami.” – Grzegorz Chrabota, Rz